Hibiskus bylinowy - Hibiscus moscheutos
Dziś przedstawiam roślinę jak na razie rzadko spotykaną w naszych ogrodach. A szkoda, gdyż roślina ta ma przede wszystkim piękne ogromne kwiaty(osiągające 15-20cm średnicy!), kwitnienie zaczyna w sierpniu więc wtedy gdy większość roślin kwitnienie dawno ma już za sobą, oraz jest rośliną bardzo łatwa w uprawie, odporną na mróz i choroby.
Tą wychwalaną przeze mnie rośliną jest Hibiskus bylinowy przez Związek Szkółkarzy Polskich zwany Ketmią błotną.
Za pierwszym razem gdy spotkałam tę roślinę myślałam ze jej kwiaty są sztuczne, naprawdę gigantyczne w porównaniu do większości kwiatów na innych roślinach, o bardzo intensywnym, różowym, kolorze a przy tym niesamowicie delikatne.
Przejdźmy więc do konkretów:
Nazwa:Hibiskus bylinowy - Hibiscus moscheutos(ketmia błotna)
Wygląd: jest to roślina o kępiastym wzniosłym pokroju, dorasta do 1,5m wysokości, z kłącza wypuszczając mocne, nierozgałęzione, pionowe i dość mocne łodygi. Duże, jasno zielone, omszone liście wyrastają wprost z łodygi podobnie jak i pąki kwiatów. Kwiaty pojawiają się w sierpniu i mają kolory od białego przez różowy do ciemno różowego-niemal czerwonego. Każdy kwiat kwitnie 1-2 dni ale jest ich tak dużo, że podobnie jak u liliowców nie stanowi to żadnego problemu. Zimą wszystkie nadziemne części całkowicie zasychają i trzeba je usunąć.
Uprawa - Wymagania: Hibiskus ten lubi stanowisko słoneczne, glebę żyzną oraz niezbyt suchą. Ze względu na delikatne kwiaty wskazane jest także aby rósł w miejscu gdzie nie będzie narażony na silne wiatry. Niemniej w moim ogrodzie rośnie na stanowisku suchym i dość wietrznym i nie przeszkadza mu to w pięknym kwitnieniu. Jedyny bezwzględny warunek jaki musimy spełnić aby cieszyć się okazałymi kwiatami to dostęp do światła, rośliny posadzone w cieniu są znacznie mniejsze i mają mniej pąków kwiatowych. Hibiskus bylinowy - jako bylina - zimą traci wszystkie nadziemne części, ponieważ ma dość grube łodygi konieczne jest ich obcięcie za pomocą sekatora zaraz nad ziemią. Na zimę możemy korzenie zabezpieczyć korą lub kompostem, który przy okazji zasili roślinę w składniki odżywcze gdy tylko przyjdzie wiosna. Nie jest to jednak konieczne gdyż hibiskus ten nie przemarza. Pielęgnacja wiosną polega na uzbrojeniu się w cierpliwość gdyż roślina bardzo późno wychodzi z ziemi, pierwsze listki pojawiają się dopiero w maju, musimy więc uważać aby przez nieuwagę lub niecierpliwość nie uszkodzić czy nie wyrzucić zimującej jeszcze rośliny. Ponieważ moje rośliny rosną na lekkim przeciągu podpieram niektóre łodygi bambusowymi tyczkami, w miejscu zacisznym nie jest to konieczne.
Rozmnażanie: z nasion lub sadzonek pobieranych w czerwcu i ukorzenionych w torfie.
Zastosowanie: doskonała roślina na miejsca eksponowane pod warunkiem otoczenia jej atrakcyjną obwódką, która zapełni przestrzeń do czerwca. Na obwódkę polecała bym rośliny całoroczne takie jak: strzyżony bukszpan, smagliczka nadmorska, turzyca lub jednorocznymi-sezonowymi takimi jak bratki, begonie pokrzywki czy aksamitki.
Dlaczego jest to roślina rzadko spotykana w naszych ogrodach? Zastanawiałam się czemu mimo, iż hibiskus ten wzbudza ogromne zainteresowanie i entuzjazm u wszystkich odwiedzających mój ogród to mało kto ma go we własnym ogrodzie. Myślę, że główna przyczyną jest jego przeciętny (z wyjątkiem kwiatów) wygląd a także późne rozpoczynanie wegetacji. Pracując w szkółce roślin zauważyłam że rośliny te nie wzbudzały najmniejszego zainteresowania, lecz gdy zakwitły zatrzymywał się przy nich dosłownie każdy, odwiedzający szkółkę klient.
Osobiście bardzo polecam tę łatwa w uprawie, odporną i kwitnąca jesienią roślinkę.
PS. moje sadzonki hibiskusa pochodzą ze szkółki http://www.szkolkapolek.pl/ jeśli ktoś będzie w okolicy to także serdecznie polecam!
Tą wychwalaną przeze mnie rośliną jest Hibiskus bylinowy przez Związek Szkółkarzy Polskich zwany Ketmią błotną.
Za pierwszym razem gdy spotkałam tę roślinę myślałam ze jej kwiaty są sztuczne, naprawdę gigantyczne w porównaniu do większości kwiatów na innych roślinach, o bardzo intensywnym, różowym, kolorze a przy tym niesamowicie delikatne.
Przejdźmy więc do konkretów:
Nazwa:Hibiskus bylinowy - Hibiscus moscheutos(ketmia błotna)
Wygląd: jest to roślina o kępiastym wzniosłym pokroju, dorasta do 1,5m wysokości, z kłącza wypuszczając mocne, nierozgałęzione, pionowe i dość mocne łodygi. Duże, jasno zielone, omszone liście wyrastają wprost z łodygi podobnie jak i pąki kwiatów. Kwiaty pojawiają się w sierpniu i mają kolory od białego przez różowy do ciemno różowego-niemal czerwonego. Każdy kwiat kwitnie 1-2 dni ale jest ich tak dużo, że podobnie jak u liliowców nie stanowi to żadnego problemu. Zimą wszystkie nadziemne części całkowicie zasychają i trzeba je usunąć.
Uprawa - Wymagania: Hibiskus ten lubi stanowisko słoneczne, glebę żyzną oraz niezbyt suchą. Ze względu na delikatne kwiaty wskazane jest także aby rósł w miejscu gdzie nie będzie narażony na silne wiatry. Niemniej w moim ogrodzie rośnie na stanowisku suchym i dość wietrznym i nie przeszkadza mu to w pięknym kwitnieniu. Jedyny bezwzględny warunek jaki musimy spełnić aby cieszyć się okazałymi kwiatami to dostęp do światła, rośliny posadzone w cieniu są znacznie mniejsze i mają mniej pąków kwiatowych. Hibiskus bylinowy - jako bylina - zimą traci wszystkie nadziemne części, ponieważ ma dość grube łodygi konieczne jest ich obcięcie za pomocą sekatora zaraz nad ziemią. Na zimę możemy korzenie zabezpieczyć korą lub kompostem, który przy okazji zasili roślinę w składniki odżywcze gdy tylko przyjdzie wiosna. Nie jest to jednak konieczne gdyż hibiskus ten nie przemarza. Pielęgnacja wiosną polega na uzbrojeniu się w cierpliwość gdyż roślina bardzo późno wychodzi z ziemi, pierwsze listki pojawiają się dopiero w maju, musimy więc uważać aby przez nieuwagę lub niecierpliwość nie uszkodzić czy nie wyrzucić zimującej jeszcze rośliny. Ponieważ moje rośliny rosną na lekkim przeciągu podpieram niektóre łodygi bambusowymi tyczkami, w miejscu zacisznym nie jest to konieczne.
Rozmnażanie: z nasion lub sadzonek pobieranych w czerwcu i ukorzenionych w torfie.
Zastosowanie: doskonała roślina na miejsca eksponowane pod warunkiem otoczenia jej atrakcyjną obwódką, która zapełni przestrzeń do czerwca. Na obwódkę polecała bym rośliny całoroczne takie jak: strzyżony bukszpan, smagliczka nadmorska, turzyca lub jednorocznymi-sezonowymi takimi jak bratki, begonie pokrzywki czy aksamitki.
Dlaczego jest to roślina rzadko spotykana w naszych ogrodach? Zastanawiałam się czemu mimo, iż hibiskus ten wzbudza ogromne zainteresowanie i entuzjazm u wszystkich odwiedzających mój ogród to mało kto ma go we własnym ogrodzie. Myślę, że główna przyczyną jest jego przeciętny (z wyjątkiem kwiatów) wygląd a także późne rozpoczynanie wegetacji. Pracując w szkółce roślin zauważyłam że rośliny te nie wzbudzały najmniejszego zainteresowania, lecz gdy zakwitły zatrzymywał się przy nich dosłownie każdy, odwiedzający szkółkę klient.
Osobiście bardzo polecam tę łatwa w uprawie, odporną i kwitnąca jesienią roślinkę.
PS. moje sadzonki hibiskusa pochodzą ze szkółki http://www.szkolkapolek.pl/ jeśli ktoś będzie w okolicy to także serdecznie polecam!
Komentarze
Prześlij komentarz